Heim
Viska
Heilun
Meistarar
Englar
Gleði
Hugleiðslur
Draumar
Um mig

 

 

 

Persónan og sálin

2. ágúst 2014

Á hverjum tíma í lífi mínu hef ég haft ákveðnar skoðanir á lífinu og tilverunni, hvernig hlutirnir ÁTTU að vera og hvernig þeir ÁTTU ekki að vera. Ég hef oft haft stífar skoðanir og sumar hafa ekki vikið alveg frá mér ennþá þó að lífið sé stöðugt að gefa mér tækifæri til þess enda er allt breytingum háð. Það eru þó búnar að vera breytingar hjá mér og það oft miklar og eftir því sem lengra líður á lífsskeiðið þá sé ég að skoðanir og hugmyndir mínar hafa gjörbreyst.

Það að stíga út úr því sem manni finnst vera þægilegt og varanlegt fær mann oft til þess að skoða lífið í nýju ljósi. Ég hef alltaf haft ákveðnar væntingar um lífið og hvernig framtíðin muni vera hverju sinni. Ákveðnir verðmiða voru settir á hlutina ef svo mætti segja, en gildi mitt sem persónu og gildi mitt sem sálar hafa ekki alltaf farið saman.

Persónan mín segir oft að eitt og annað sé óöruggt, ömurlegt, ég geri tómar vitleysur og sé ekki að standa mig í hinum veraldlega heimi á meðan sálin mín metur hlutina á annan hátt. Sálin sér stóru myndina, gleðina yfir því hvað hefur áunnist og hvað hefur lærst á hverju tímabili, hvernig þroski hefur aukist með ákveðnum upplifunum. Verðmætamat hennar er allt annað en hjá mér sem persónu og við höldum áfram að stöggla saman því að annað getur ekki verið án hins. Persóna mín gefur alltaf aðeins meira eftir af stífni sinni og fastheldni. Sálin fær meira að ráða för að minnsta kosti suma daga, innsæið og draumar fá traust og leiða mig áfram og ég veit að allt verður í stakast lagi.

Persónan ég hef mótast í þessu lífi allt frá barnæsku. Hefur lært allskonar hegðun, hefur lært að eitt sé rétt og annað sé rangt. Hefur sett sér viðmið hvað má og hvað má ekki. Hún hefur ákveðnar takmarkanir af því sem hún hefur lært af umhverfi sínu af þeim sem hún hefur þroskast með á lífsbrautinni og af þeim gildum sem þjóðfélagið setur. Persónan situr inni í grámanum, horfir á lífið og alla litadýrðina út um gluggann og langar út en lætur það ekki eftir sér af því það er ekki viðeigandi.

Sálin hefur aftur á móti engar takmarkanir, hún hoppar út í lífið full af gleði og eftirvæntingu hún sér engar hindranir í veginum, sér endalausar leiðir, víðáttur, margbreytilega, stórkostleg tækifæri, margvídda líf án takmarkana. Sálin sér stóru myndina, hún er óttalaus og vill að ég hendi mér í djúpu laugina, hoppi fram af og treysti því að ég geti flogið. Treysti því að lífið færi mér allt sem ég þarf ef ég næ að gefa eftir og sleppa því sem ég hef áður vitað og kunnað og finnst vera öruggt.

Persónan er andstæð sálinni, persónan vill halda í hlutina á meðan sálin vill sleppa og treysta taka flugið og vita að allt er í stakasta lagi. Persónan vill leysa málin út frá sínu takmarkaða sjónarhorni á meðan sálin hefur yfirsýnina. Persónan vill halda áfram að vera í flugvélinni sama hvað hún hristist á meðan sálin vill stökkva vegna þess að hún veit að fallhlífin muni opnast einhver staðar á leiðinni og hún mun svífa mjúklega til jarðar til þess að upplifa ævintýrin. ~ JÞG

 

 

 

 

 

Ýmislegt

Heim

 

 

 

© Jónína Þorbjörg Gunnarsdóttir joninath@viskaoggledi.is